Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Juvert
Petroselinum crispum
Apiaceae Umbelliferae
Nom en français : Persil cultivé.
Descripcioun :Lou juvert, que nous vèn d'Asìo dóu couchant, samena au nostre desempièi l'Antiqueta, se retrobo naturalisa d'aqui d'eila. Dins la Vau-cluso trachis uno meno que vendrié, segound Reduron, de l'Age-Mejan. La varieta presentado eici, ié dison angustifolium, emé de fuioun prim. Autramen se recounèis à si flour jauno e si fru coustela.
Usanço :Èi bèn couneigu pèr assaboura, fres, lou manja. Caup proun de vitamino (A...) e de sau mineralo. Li racino, li fueio e li fru fan pissa, soun bon pèr l'estouma e li règlo e contro li gas.
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 0,8 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Petroselinum
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Jun à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Baus
- Muraio
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Óurigino estenoumediterrano
Ref. sc. : Petroselinum crispum (Mill.) Nyman ex A.W.Hill, 1925